چقرمگی چیست؟

چقرمگی چیست؟


چقرمگی چیست؟

چقرمگی چیست؟ چقرمگی یکی از ویژگی‌های کلیدی مواد است که تعیین می‌کند یک قطعه در برابر فشار، ضربه یا تغییرات ناگهانی دما دوام می‌آورد یا دچار شکست می‌شود. ماده‌ای که چقرمه باشد، پیش از شکستن انرژی زیادی جذب می‌کند و کمی تغییر شکل می‌دهد؛ ترکیبی متعادل از استحکام و انعطاف. این ویژگی در محصولاتی مانند بدنه‌ی خودرو، لوله‌های پلی‌اتیلن یا قطعات صنعتی حاصل از ریخته ‌گری، نقشی حیاتی دارد. چراکه در فرآیند ریخته‌گری، نوع آلیاژ، سرعت سرد شدن و ساختار دانه‌ها به‌طور مستقیم بر چقرمگی نهایی قطعه تأثیر می‌گذارند.
همچنین برای سنجش چقرمگی مواد، از آزمون‌هایی مثل ضربه شارپی (Charpy)، آیزود (Izod) یا کشش استفاده می‌شود. در یک جمله، چقرمگی همان مرزی است که بین دوام و شکست یک ماده فاصله می‌اندازد.

چقرمگی چیست و چرا مهم است؟

چقرمگی یعنی چی؟ وقتی از دوام یک قطعه یا ماده صحبت می‌کنیم، فقط استحکام یا سختی مطرح نیست. چیزی به مراتب مهم‌تر از استحکام یا سختی وجود دارد و و آن چقرمگی است.
به زبان ساده، تعریف چقرمگی یعنی این‌که یک ماده بتواند در برابر ضربه یا تنش ناگهانی دوام بیاورد، بدون اینکه ترک برداشته و شکننده شود.
ماده‌ای چقرمه است که پیش از شکستن، کمی تغییر شکل می‌دهد و در همین حین بخش زیادی از انرژی ضربه را جذب می‌کند.
برای مقایسه، استحکام کششی فقط نشان می‌دهد ماده چه مقدار نیرو را تا لحظه‌ی شکست تحمل می‌کند، در حالی که سختی مربوط به مقاومت در برابر خراش و سایش است. اما چقرمگی ترکیبی از هر دو رفتار است؛ هم استحکام دارد و هم انعطاف!

اهمیت و کاربرد چقرمگی در چیست؟

اکنون که معنی چقرمگی را می‌دانید، نوبت به بررسی کاربرد و اهمیت آن می‌رسد. اهمیت چقرمگی معمولاً زمانی خودش را نشان می‌دهد که شرایط کاری سخت شود؛ مثل زمانی که دما پایین می‌آید، ضربه ناگهانی وارد می‌شود یا قطعه تحت فشار متناوب قرار می‌گیرد.
فرض کنید یک لوله‌ی پلی‌اتیلن در شبکه‌ی آبرسانی در اثر فشار ناگهانی دچار ترک شود؛ اگر ماده چقرمگی کافی نداشته باشد، ترک به سرعت گسترش پیدا می‌کند و لوله از کار می‌افتد.
چقرمگی فقط مقاومت در برابر ضربه نیست. در واقع، نوعی توانایی بازگشت‌پذیری هم در آن وجود دارد؛ یعنی وقتی نیرو از روی ماده برداشته می‌شود، بتواند تا حدی به شکل اولیه‌اش برگردد. همین ویژگی است که باعث می‌شود در ساخت لوله‌ها، اتصالات و مخازن صنعتی، مواد با چقرمگی بالا همیشه انتخاب اول باشند.

مهم‌ترین کاربردهای مواد با چقرمگی بالا در صنایع زیر است:

صنایع خودسازی: ساخت اجزای مختلف خودرو مانند بدنه، شاسی، سیستم تعلیق و…
صنایع هوافضا: ساخت اجزا مهم هواپیما مانند بدنه، قطعات موتور و بال‌ها.
ساخت و ساز و زیرساخت: چقرمگی مواد برای ساخت و ساز امری ضروری است. به عنوان مثال؛ هنگامی که بتن با موادی مانند الیاف فولادی یا پلیمر تقویت می‌شود، چقرمگی بهتری نشان می‌دهد و همین امر آن را مناسب استفاده در پروژه‌هایی مانند ساخت پل‌ها، سدها و ساختمان‌های بلند می‌کند.
تجهیزات دفاعی: ساخت برخی از تجهیزات مانند جلیقه ضد گلوله و تسلیحات.
تجهیزات پزشکی: در مهندسی پزشکی، از مواد با چقرمگی بالا برای ساخت دستگاه‌های پزشکی و ایمپلنت‌ها دادنپزشکی استفاده می‌شود.

انواع چقرمگی

چقرمگی فلزسه نوع اصلی چقرمگی مواد شامل ضربه‌ای، شیاری و شکست که مقاومت و دوام قطعات صنعتی را در شرایط مختلف تضمین می‌کند.

اکنون نوبت آشنایی با انواع چقرمگی است:

چقرمگی ضربه‌ای

این نوع چقرمگی مربوط به توان جذب انرژی در برابر ضربه‌های ناگهانی است. هرچه ماده دیرتر بشکند و انرژی بیشتری جذب کند، عملکرد بهتری دارد. برای سنجش Impact Toughness، از آزمون‌های استاندارد شارپی یا آیزود استفاده می‌شود.

چقرمگی شیاری

گاهی ماده در ظاهر سالم است اما داخلش ترک یا شیارهای ریزی دارد. در چنین حالتی، تنش در اطراف آن نقاط متمرکز می‌شود و اگر ماده نتواند انرژی را جذب کند، شکست ناگهانی رخ می‌دهد.
چقرمگی شیاری یا همان Notch Toughness یعنی ماده در برابر چنین شرایطی چقدر مقاوم است. معمولاً این خاصیت را با نمونه‌هایی که دارای شیار V شکل هستند آزمایش می‌کنند.

چقرمگی شکست

چقرمگی شکست چیست؟ این مورد با مکانیک شکست در ارتباط است و میزان مقاومت ماده در برابر گسترش ترک‌های موجود را نشان می‌دهد. در واقع، بررسی می‌شود که ترک در چه نقطه‌ای شروع به رشد می‌کند و چقدر طول می‌کشد تا شکست کامل اتفاق بیفتد.

برای بیان آن از پارامتری به نام ضریب شدت تنش بحرانی (K_IC) استفاده می‌شود. از آنجا که وجود عیوب کوچک (مثل حفره، آخال یا ترک جوش) در قطعات صنعتی اجتناب‌ناپذیر است، دانستن چقرمگی شکست اهمیت زیادی دارد.

نقش چقرمگی در دوام مواد

در انتخاب مواد، تنها به قیمت یا ظاهر نباید تکیه کرد. عملکرد واقعی مواد زمانی مشخص می‌شود که تحت فشار، دما یا ضربه قرار بگیرند.
ماده‌ای با چقرمگی بالا، در برابر این شرایط دوام بیشتری دارد و دیرتر دچار شکست می‌شود. به همین دلیل، در صنایع مرتبط با انتقال سیالات، مخازن ذخیره‌سازی، تجهیزات تحت فشار و سازه‌های سنگین، همیشه میزان چقرمگی یکی از معیارهای اصلی انتخاب است.

عوامل مؤثر بر چقرمگی مواد

چقرمگی یا تافنس (Toughness) تحت تأثیر مجموعه‌ای از عوامل فیزیکی، شیمیایی و فرآیندی قرار دارد. در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها می‌پردازیم:

ترکیب شیمیایی مواد

نوع و مقدار عناصر سازنده‌ی هر ماده نقش زیادی در میزان چقرمگی آن دارد. به‌عنوان مثال، در فولادها افزایش درصد کربن باعث بالا رفتن استحکام می‌شود اما در عین حال از انعطاف‌پذیری و چقرمگی آن می‌کاهد. بنابراین باید بین این دو ویژگی تعادل برقرار کرد.

ریزساختار یا ساختار میکروسکوپی

اندازه دانه‌ها، فازهای مختلف تشکیل‌دهنده و ناخالصی‌های داخلی ماده، از عواملی هستند که روی رفتار چقرمگی اثر می‌گذارند. به طور کلی، ساختارهای ریزدانه انرژی اعمال‌شده را بهتر توزیع کرده و مقاومت در برابر شکست را افزایش می‌دهند، در حالی که ساختارهای درشت‌دانه تمایل بیشتری به شکست ناگهانی دارند.

دما و شرایط محیطی

با پایین آمدن دما، توانایی مواد در جذب انرژی کاهش می‌یابد و در نتیجه شکننده‌تر می‌شوند. در مقابل، افزایش دما معمولاً باعث افزایش چقرمگی می‌گردد. به همین دلیل مواد در محیط‌های سرد باید به‌گونه‌ای انتخاب شوند که در دماهای پایین هم رفتار شکنندگی نداشته باشند.

سختی و عملیات حرارتی

بین سختی و چقرمگی رابطه‌ای معکوس برقرار است. هرچه ماده سخت‌تر شود، تمایل آن به شکست بیشتر و چقرمگی آن کمتر می‌شود. به همین دلیل در صنعت، از عملیات حرارتی نظیر تمپر کردن (Tempering) برای بهبود چقرمگی قطعات سخت‌کاری‌شده استفاده می‌شود.

نرخ و نوع بارگذاری

نحوه و سرعت اعمال بار نیز بر میزان چقرمگی تأثیر دارد. در بارگذاری‌های استاتیکی (آهسته)، ماده زمان کافی برای تغییر شکل دارد، اما در بارهای دینامیکی یا ضربه‌ای، فرصت جذب انرژی کاهش یافته و احتمال شکست بالا می‌رود.

فرآیندهای ساخت و تولید

روش ساخت، از ریخته‌گری گرفته تا آهنگری و عملیات حرارتی، می‌تواند ساختار داخلی و در نتیجه چقرمگی ماده را تغییر دهد. برای مثال، عملیات حرارتی که به ریز شدن دانه‌ها منجر می‌شود، معمولاً باعث افزایش مقاومت در برابر شکست خواهد شد.

روش‌های اندازه‌گیری چقرمگی

اندازه‌گیری چقرمگی یکی از مراحل مهم در ارزیابی و انتخاب مواد است. همه‌ی مواد را نمی‌توان به‌سادگی تحت این آزمون قرار داد. برای مثال، سرامیک‌ها و شیشه‌ها به‌دلیل شکنندگی ذاتی، تغییر شکل پلاستیکی محسوسی ندارند و معمولاً با روش‌های متداول قابل ارزیابی نیستند.
روش انتخاب‌شده برای سنجش چقرمگی، به نوع ماده، شکل نمونه و کاربرد آن بستگی دارد. از میان روش‌های مختلف، آزمون ضربه (Impact Test) متداول‌ترین و شناخته‌شده‌ترین روش محسوب می‌شود.

۱. آزمون ضربه (Impact Test)

هدف از این تست، اندازه‌گیری مقدار انرژی‌ای است که ماده تا لحظه شکست جذب می‌کند. در این روش، نمونه‌ای دارای شیار توسط پاندول یا چکش ضربه‌ای شکسته می‌شود و انرژی صرف‌شده برای شکست، به‌عنوان معیار چقرمگی در نظر گرفته می‌شود.
این آزمایش کمک می‌کند تا مشخص شود ماده در برابر شکست نرم یا شکست ترد چه رفتاری دارد. از طرفی، چون دما تأثیر زیادی بر نوع شکست دارد، تست در دماهای مختلف انجام می‌شود تا دمایی که در آن، ماده از رفتار نرم به رفتار ترد تغییر می‌کند، مشخص شود. به این دما دمای انتقال شکست (DBTT) می‌گویند. هرچه این دما پایین‌تر باشد، ماده چقرمه‌تر است.

در میان فلزات، ساختار بلوری نقش مهمی دارد:

فلزات با ساختار FCC (مانند مس و آلومینیوم) معمولاً چقرمگی بالایی دارند و در دماهای پایین نیز دچار شکست ترد نمی‌شوند.
اما فلزات با ساختار BCC (مثل فولادهای ساده کربنی) رفتار متفاوتی دارند؛ در دمای پایین ترد می‌شوند و در دماهای بالا رفتار نرم از خود نشان می‌دهند.
دو روش شناخته‌شده برای این آزمایش، شارپی (Charpy) و آیزود (Izod) هستند که در بسیاری از استانداردها معرفی شده‌اند.

۲. آزمون کشش (Tensile Test)

در آزمون کشش، نمونه به‌صورت تدریجی تحت نیروی کششی قرار می‌گیرد تا جایی که بشکند. در این فرایند، رابطه بین تنش و کرنش ثبت می‌شود و منحنی حاصل، اطلاعات دقیقی از رفتار ماده به‌دست می‌دهد.
چقرمگی در اینجا معادل مساحت زیر منحنی تنش–کرنش حقیقی است؛ هرچه این مساحت بیشتر باشد، ماده توانایی بیشتری در جذب انرژی پیش از شکست دارد.

روش‌های اندازه‌گیری چقرمگی شکست

چقرمگی شکست چیست؟ چقرمگی شکست با مفهوم کلی چقرمگی تفاوت دارد و برای ارزیابی مقاومت ماده در برابر گسترش ترک از پیش‌موجود به‌کار می‌رود.
برای این نوع آزمون، از دستگاه‌های تست کشش یا خمش سه‌نقطه‌ای استفاده می‌شود. نمونه‌ای که دارای ترک اولیه است، تحت بارگذاری قرار می‌گیرد تا رفتار رشد ترک بررسی شود.
از طریق این آزمایش‌ها، می‌توان پارامترهایی مثل طول ترک بحرانی، ضریب تمرکز تنش، و عمر باقی‌مانده‌ قطعه را محاسبه کرد. مهم‌ترین کمیت‌های قابل اندازه‌گیری در این زمینه عبارت‌اند از:

ضریب شدت تنش (K):

در این روش، نمونه‌ی دارای ترک تیز تحت بارگذاری قرار می‌گیرد و در هر مرحله، مقدار تنش اندازه‌گیری می‌شود. سپس با استفاده از روابط تئوری، ضریب شدت تنش محاسبه می‌گردد.
بیشترین مقدار این ضریب، که در لحظه‌ی شکست به‌دست می‌آید، به‌عنوان شدت تنش بحرانی (K_IC) یا همان چقرمگی شکست شناخته می‌شود. این پارامتر مبنای اصلی تحلیل مکانیکی مقاومت در برابر گسترش ترک است.

پارامتر CTOD

در روش CTOD (Crack Tip Opening Displacement)، نمونه‌ شیاردار تحت نیروی خمشی سه‌نقطه‌ای قرار می‌گیرد. با افزایش بار، نوک ترک بازتر می‌شود و منحنی‌ای از بار در برابر جابه‌جایی نوک ترک رسم می‌گردد.
مقدار بازشدگی نوک ترک پیش از شکست، معیاری از چقرمگی شکست ماده است. هرچه این بازشدگی بیشتر باشد، ماده توان بیشتری در مقاومت در برابر شکست دارد.

تفاوت بین چقرمگی و داکتیلیته

گاهی مفهوم چقرمگی (Toughness) با داکتیلیته (Ductility) اشتباه گرفته می‌شود، در حالی که این دو ویژگی کاملاً متفاوت‌اند.
داکتیلیته نشان‌دهنده‌ میزان تغییر شکل پلاستیکی ماده پیش از شکست است؛ یعنی اینکه یک ماده تا چه اندازه می‌تواند کشیده یا خم شود بدون آن‌که ترک بردارد یا بشکند.
در مقابل، چقرمگی بیانگر توانایی ماده در جذب انرژی قبل از شکست است.
به زبان ساده‌تر، داکتیلیته بیشتر با میزان تغییر شکل سروکار دارد، اما چقرمگی با مقدار انرژی جذب‌شده پیش از شکست ارتباط دارد.

برای درک بهتر این تفاوت، چند مثال را باهم بررسی می‌کنیم:

فولاد نرم از داکتیلیته بالایی برخوردار است، اما چقرمگی آن نسبت به فولادهای آلیاژی کمتر است.
پلیمرها معمولاً چقرمگی زیادی دارند ولی میزان داکتیلیته‌شان از فلزات کمتر است.

بنابراین نمی‌توان گفت هر ماده‌ی داکتیل الزاماً چقرمه است یا بالعکس.

چقرمگی؛ ضامن بقا و استحکام سازه‌ها

چقرمگی نشان می‌دهد یک ماده تا چه اندازه می‌تواند در برابر شکست، تغییر شکل یا فشار ناگهانی مقاومت کند. این ویژگی نه‌تنها حاصل ترکیب مناسب عناصر و ساختار میکروسکوپی است، بلکه به فرآیندهای تولیدی همچون ریخته‌گری و عملیات حرارتی نیز وابسته است. هرچه کنترل این مراحل دقیق‌تر باشد، ماده‌ نهایی رفتار مطمئن‌تر و پایدارتری در شرایط کاری سخت از خود نشان می‌دهد. ما در متالکست با تکیه بر تجربه‌ گسترده خود در حوزه‌ مهندسی مواد و ریخته‌گری صنعتی، توانسته‌ایم این دانش را در عمل به کار گیریم و قطعاتی با چقرمگی و دوام بالا تولید کنیم. اگر به دنبال ساخت قطعات ریخته‌گری با کیفیت مهندسی‌شده و مقاومت تضمین‌شده هستید، با کلیک روی لینک بالا می‌توانید این فرآیند را با اطمینان به متالکست بسپارید.

سوالات متداول

چقرمگی چیست؟

چقرمگی (Toughness) بیانگر توانایی یک ماده در جذب انرژی پیش از شکست است. به زبان ساده، هرچه ماده بتواند انرژی بیشتری را بدون ترک خوردن یا شکستن تحمل کند، چقرمه‌تر است.

تفاوت استحکام (Strength) و چقرمگی (Toughness) چیست؟

استحکام نشان می‌دهد ماده تا چه حد می‌تواند تنش را قبل از شکست تحمل کند، اما چقرمگی میزان انرژی‌ای است که ماده پیش از شکست جذب می‌کند؛ یعنی ترکیبی از استحکام و انعطاف‌پذیری.

واحد اندازه‌گیری چقرمگی شکست (KIC) چیست؟

واحد آن معمولاً مگاپاسکال ضربدر ریشه متر (MPa√m) است و بیانگر مقاومت ماده در برابر گسترش ترک است.

چرا چقرمگی شکست در دمای پایین کاهش پیدا می‌کند؟

در دمای پایین، حرکت ناپیوستگی‌ها و لغزش در شبکه بلوری کاهش می‌یابد و ماده رفتار شکننده‌تری پیدا می‌کند؛ در نتیجه توانایی جذب انرژی کم می‌شود.

نظرات غیرفعال هستند.

خطا: فرم تماس پیدا نشد.

مشاوره تلفنی

خطا: فرم تماس پیدا نشد.